ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

[Ορφέας]

ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ – ΤΕΤΑΡΤΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΡΥΘΜΟ ΜΕΙΩΣΗΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ!

Ολοένα και χειρότερη γίνεται η κατάσταση με την υπογεννητικότητα στην πατρίδα μας. Αν, ως Έλληνες, δεν λάβουμε σοβαρά μέτρα, τότε με μαθηματική ακρίβεια σε λίγα μόλις χρόνια, θα αποτελούμε μειονότητα στην ίδια μας την χώρα.

Αν δεν συμβεί κάποιο «δημογραφικό θαύμα», η δραματική μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας είναι αναπόφευκτη καθώς το ποσοστό γονιμότητας αναμένεται να διαμορφωθεί στο 1,58 το 2060.

Κάθε γενιά για να αναπαραχθεί χρειάζεται κατ’ ελάχιστον 2.1 (δείκτης γεννητικότητας) παιδιά κατά μέσο όρο ανά γυναίκα: η ελληνική οικογένεια γεννά 1-1.3.

Πριν λίγες ημέρες το World Economic Forum δημοσίευσε μια λίστα με τον ρυθμό γονιμότητας και η Ελλάδα είναι 4η χώρα στον κόσμο σε ρυθμό μείωσης πληθυσμού!!
Εδώ το λινκ: https://agenda.weforum.org/2015/07/these-countries-are-shrinking-the-fastest/

Με αυτό το ρυθμό μέχρι το 2060 ο πληθυσμός της Ελλάδα θα έχει μείνει στα περίπου 3-4 εκατομμύρια με άλλα περίπου τόσα εκατομμύρια μεταναστών, δημιουργώντας μια εκρηκτική κατάσταση με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον του Εθνους μας.

Επιπλέον, η χώρα μας καταλαμβάνει μία θλιβερή πρωτιά όσον αφορά τον αριθμό των αμβλώσεων. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, η Ελλάδα είναι 1η στην Ευρώπη και 3η στον κόσμο σε αμβλώσεις καθώς συντελούνται ετησίως περίπου 250.000 αμβλώσεις, αριθμός υπερδιπλάσιος των γεννήσεων. Οι ειδικοί μάλιστα υποπτεύονται ότι τα περιστατικά ξεπερνούν τα 500.000.

Τα αίτια για αυτή την ζοφερή κατάσταση πολλά. Εν εξ’ αυτών ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η καθημερινότητα και τα ξεπεσμένα δυτικά πρότυπα έχουν δημιουρήσει αυτή την εικόνα.

Η εκρηκτική άνοδος όμως συντελέστηκε από τότε που η χώρα αλυσοδέθηκε στα μνημόνια. Σήμερα, στην Ελλάδα των μνημονίων, η κατάσταση μοιάζει πλέον μη αναστρέψιμη.

Την περίοδο 2010 – 2013, δηλαδή την τριετία που ξεκίνησαν η οικονομική κρίση και η ύφεση στην Ελλάδα, η συνολική μείωση του πληθυσμού της χώρας (θάνατοι και μετανάστευση) υπολογίζεται σε περίπου 190.000 άτομα! Το τραγικό είναι ότι το σύνολο των θανάτων ξεπέρασε αυτό των γεννήσεων, οι οποίες μειώθηκαν μέχρι και 10%, ενώ παράλληλα η μετανάστευση Ελλήνων (νεαρής κυρίως ηλικίας) στο εξωτερικό παρουσίασε κατακόρυφη αύξηση λόγω της καλπάζουσας ανεργίας που μαστίζει τη χώρα μας.

Η αναλογία των νέων στη χώρα μας από 28,6% του συνολικού πληθυσμού που ήταν το 1950, περιορίστηκε στο 20% το 1990, έναντι 51% στην Τουρκία. Σε λίγα χρόνια, ο ένας στους τέσσερις Έλληνες θα έχει ηλικία άνω των 65 ετών, ενώ το 1975 η αναλογία ήταν ένας στους δέκα.

Η οικονομική κατάρρευση της χώρας έχει άμεση σχέση με τους λόγους που οδηγούν τους Ελληνες στο να μην γεννούν παιδιά. Τα μνημονιακά μέτρα αποτρέπουν όλο και περισσότερα νέα ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά, ενώ οι τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες αντιμετωπίζουν με τρόμο το μέλλον βλέποντας από τη μια τα εισοδήματά τους να μειώνονται δραστικά και από την άλλη την ελληνική πολιτεία να τους συμπεριφέρεται «εχθρικά».

Η γήρανση του πληθυσμού οδηγεί μαθηματικά σε περαιτέρω μείωση του ρυθμού ανάπτυξης και η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο εφιαλτική από το γεγονός ότι τα Ελληνόπουλα, φεύγουν μαζικά στο εξωτερικό αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο.

Το 2012, ο δείκτης γεννητικότητας στην Ελλάδα κατρακύλησε στις εννέα γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους, με τον αντίστοιχο αριθμό το 1980 να είναι 15,36. Η δραματική υποχώρηση του δείκτη είχε ξεκινήσει από τη δεκαετία του ‘90. Το 2012 καταγράφηκαν 84.851 γεννήσεις από Ελληνίδες (84,54%) και 15.520 από μετανάστριες (15,46%). Τα αντίστοιχα στοιχεία για το 2011 ήταν 87.426 (82,14%) από Ελληνίδες και 19.002 (17,85%) από αλλοδαπές. Σημειώνεται πως τα τελευταία χρόνια, ο γενικός δείκτης γονιμότητας των αλλοδαπών γυναικών στην Ελλάδα είναι σταθερά υψηλότερος από των Ελληνίδων.

Καταλαβαίνουμε πλέον όλοι ότι οι περισσότερες γεννήσεις αφορούν άτομα αλλοδαπής προέλευσης. Αν αναλογιστούμε πως εκατομμύρια των μουσουλμάνων που έχουν κατακλύσει την χώρα μας, κάνουν από 4-5 παιδιά, τότε ο θάνατος του έθνους είναι εγγύτερα από ποτέ άλλοτε.

Η χώρα μας δεν θα έχει πλέον προσωπικό για τις ΕΔ και αυτό θα καλυφθεί από αλλοδαπούς. Ο εθνικός ιστός θα διαρραγεί μια και καλή, η αλλοίωση της γλώσσας μας θα είναι δεδομένη, και οι γάμοι με άτομα διαφορετικής εθνικής προέλευσης θα μετρέψει την Ελλάδα μια πολυπολυτισμική κοινωνία όπως οι ΗΠΑ. Μόνο που οι ΗΠΑ δεν ήταν ποτέ Εθνος.

Το κράτος φυσικά όπως πάντα λείπει. Αντί να δώσει κίνητρα στις οικογένειες για την απόκτηση ενός παιδιού φθάνει στο σημείο να τιμωρεί και όλους όσοι έχουν 3 και 4 παιδιά.

Οι Έλληνες επιβάλλεται άμεσα να διεκδικήσουν αυτό που τους αξίζει και η ελληνική κυβέρνηση να νομοθετήσει για την παροχή των προνομίων εκείνων που απαιτούνται.

Δεν μπορείς να ψηφίζεις για την παροχή της ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες και ταυτοχρόνως να αφήνεις στο έλεος του θεού τους γηγενείς.
Όλα τα παραπάνω καταγράφουν με χαρακτηριστικό τρόπο, ότι η συνέχεια του Εθνους βρίσκεται σε κίνδυνο. Είναι εθνικό καθήκον να αφυπνιστεί η κυβέρνηση αλλά και εμείς ούτως ώστε να λάβουμε όλες εκείνες τις δημιουργικές μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν σε αύξηση του πληθυσμού της Ελλάδας και στη συνέχεια του ένδοξου ελληνικόυ Εθνους.

Αύγουστος 5, 2015 - Ανδρέας Μουντζουρούλιας - https://www.ithesis.gr/koinwnia/viologiki-exafanisi-tou-ellinismoy-tetartoi-ston-kosmo-se-rythmo-miosis-plithismou/

[Ορφέας]

Το 2050 το ποσοστό των άνω των 65 ετών και των άνω των 85 ετών στον συνολικό πληθυσμό, αναμένεται να κυμανθεί από 33,1% έως 30,3%

Στο τέλος της επόμενης εικοσαετίας (2035) ο πληθυσμός της Ελλάδας θα κυμανθεί από 10,4 έως 9,5 εκατομμύρια.

Σύμφωνα με την επιστημονική έκθεση που περιλαμβάνεται στο πόρισμα της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για το Δημογραφικό, το 2015 ήταν 10,9 εκατομμύρια, ενώ η μείωση του πληθυσμού θα είναι 0,45% ή 1,4 εκατομμύρια σε απόλυτες τιμές. Επίσης, το 2050 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα κυμανθεί από 10 έως 8,3 εκατομμύρια και, κατά συνέπεια, η μείωση θα είναι έως και 2,5 εκατομμύρια σε απόλυτες τιμές σε σχέση με το 2015.

Εκτός από τις διαφορές σε απόλυτα μεγέθη του συνολικού πληθυσμού, σημαντικές αλλαγές αναμένονται τα επόμενα χρόνια και στην ηλικιακή δομή (του πληθυσμού). Το 2035 το ποσοστό των άνω των 65 ετών και των άνω των 85 ετών στο συνολικό πληθυσμό (20,9% και 2,8% αντίστοιχα το 2015), αναμένεται να κυμανθεί από 27,9% έως 27,7% για τους άνω των 65 ετών και 4,1% έως 4,5% για τους άνω των 85 ετών. Τα ποσοστά των νέων θα κυμανθούν από 11% έως 12,4% για τους 0 έως 14 ετών και 15,8% έως 14,2% για τους 0 έως 18 ετών.

Το 2050 το ποσοστό των άνω των 65 ετών και των άνω των 85 ετών στον συνολικό πληθυσμό, αναμένεται να κυμανθεί από 33,1% έως 30,3% για τους άνω των 65 ετών και 6,5% έως 4,9% για τους άνω των 85 ετών. Το 2050 το ποσοστό των νέων, από 0 έως 14 ετών, αναμένεται να κυμανθεί από 14,8% έως 12%. Για τους νέους 0 έως 18 ετών θα είναι 19% έως 15,4%.

Η δημογραφική γήρανση δεν επέρχεται χωρίς συνεπακόλουθα. Η ποσοστιαία μείωση του πληθυσμού στις αποκαλούμενες παραγωγικές ηλικίες και η δυσανάλογη αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων, θέτουν σε άμεσο κίνδυνο, εκτός των άλλων, και τη χρηματοοικονομική βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος και του συστήματος υγείας. Οι συντάξεις και οι παροχές υγείας ενός διαρκώς αυξανόμενου αριθμού ατόμων θα καλύπτονται από τις εισφορές και τους φόρους που καταβάλλονται από ένα διαρκώς μειούμενο αριθμό εργαζομένων.

Εξάλλου, χάνοντας τη νεανικότητά του ένας πληθυσμός υστερεί σημαντικά στην έρευνα και την καινοτομία, τομείς καθοριστικούς για την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας.

https://www.news.gr/ellada/article/1624867/poso-tha-miothi-o-plithismos-tis-elladas-sto-mellon.html - 05/03/2019

[Ορφέας]

Ελλάδα, χώρα γερόντων - Συρρίκνωση του πληθυσμού, μείωση γάμων και γεννήσεων

Η Ελλάδα είναι πλέον γερασμένη καθώς το 22% σχεδόν των κατοίκων της είναι πλέον άνω των 65 ετών και το ποσοστό των 85+ εγγίζει το 3,5% (μόλις 0,04% το 1951). Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στη δημογραφική ιστορία μας, ο πληθυσμός των ατόμων ηλικίας 0-14 ετών από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 υπολείπεται αυτού των 65 ετών και άνω (το 2018 οι 65 ετών και άνω είναι κατά 800.000 περισσότεροι από τα άτομα 0-14 ετών).

Πρόκειται για στοιχεία έρευνας του Βύρωνα Κοτζαμάνη, καθηγητή Δημογραφίας και Δ/ντή του Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που δημοσιευθήκαν στο 35ο τεύχος των «Δημογραφικών Νέων» με τίτλο «Ελλάδα, δημογραφικές εξελίξεις και δημογραφικές προκλήσεις» που εκδίδεται από το ΕΔΚΑ.

Έχουμε ταυτόχρονα, αναφέρεται στην δημοσίευση αυτή, μια υπερ-συγκέντρωση του πληθυσμού σε ένα εξαιρετικά περιορισμένο τμήμα της συνολικής επιφάνειας της χώρας μας καθώς σχεδόν 3 στους 4 κατοίκους ζουν πλέον στις μητροπολιτικές περιοχές Αθηνών και Θεσσαλονίκης και σε μια δεκάδα μεγάλων αστικών κέντρων (και την άμεση περιφέρειά τους), οι δε τάσεις εξόδου από τα αστικά κέντρα την περίοδο της κρίσης, ακόμη και αν ενισχυθούν με κάποια μέτρα (ενίσχυση π.χ. νέων για εγκατάσταση και δραστηριοποίησή τους στον ύπαιθρο χώρο), δεν πρόκειται να αλλάξουν ριζικά τον πληθυσμιακό χάρτη της Ελλάδας τις άμεσα επόμενες δεκαετίες.

Ειδική αναφορά ο κ. Κοτζαμάνης κάνει στις αλλαγές της δομής των νοικοκυριών και των οικογενειών μας, που, όπως αναφέρει έχουν αλλάξει ριζικά καθώς:

«Η μείωση της γαμηλιότητας και της γεννητικότητας/γονιμότητας, η αύξηση των εκτός γάμου γεννήσεων και των διαζυγίων και η ανάδειξη νέων μορφών συμβίωσης (βλ. σύμφωνα συμβίωσης) συρρίκνωσαν όχι μόνον τον αριθμό των πολυμελών και των διευρυμένων νοικοκυριών αλλά και αυτόν των πολυτέκνων οικογενειών καθώς οι τρίτες και τέταρτες γεννήσεις από το 15% και 25% του συνόλου των γεννήσεων στις αρχές της δεκαετίας του '50, αποτελούν σήμερα αντίστοιχα το 10% και 8%.

Η μικρή σε μέγεθος πυρηνική οικογένεια που προκύπτει από γάμο είναι μεν κυρίαρχη ακόμη, το ποσοστό όμως των ζευγαριών που συμβιώνουν χωρίς γάμο αυξάνεται σταθερά, όπως αυξάνεται τόσο το ποσοστό των παιδιών που ζει με γονείς που δεν έχουν ποτέ παντρευτεί όσο και οι συμβιώσεις με σύμφωνο οι οποίες ξεπερνούν πλέον τις 4.000 (μια συμβίωση σχεδόν ανά 10 πρώτους γάμους)».

Αυξάνεται επίσης, αναφέρει ο ίδιος, τόσο το πλήθος των μονογονεϊκών οικογενειών που αποτελούνται συνήθως από γυναίκες (απόρροια της αύξησης των διαζυγίων και των εκτός γάμου γεννήσεων που από 2% το 1990 εγγίζουν πλέον το 10%) όσο και ο αριθμός των άτεκνων ατόμων  καθώς πάνω από το 20% σχεδόν των γυναικών που γεννήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 δεν θα αποκτήσουν παιδί.

Τέλος τις τελευταίες δεκαετίες, αναφέρει ο ίδιος, αυξάνεται και η μέση ηλικία όσων γυναικών αποκτούν ένα πρώτο παιδί (άνω των 31 ετών το 2018 έναντι 26 ετών στα τέλη της δεκαετίας του '80 και 29 ετών την δεκαετία του 1950) ενώ ταυτόχρονα άλλαξε ριζικά και η κατανομή των γεννήσεων ανά ηλικία της μητέρας καθώς, ενώ τέσσερις δεκαετίες πριν 1 στις 2 γεννήσεις προέρχονταν από μητέρες μεγαλύτερες των 30 ετών, σήμερα, το αυτό ισχύει για 2 στις 3 γεννήσεις.

Επομένως, διαπιστώνει ο κ. Κοτζαμάνης, οι οικογενειακές δομές μας σήμερα διαφοροποιούνται σημαντικά αυτών του πρόσφατου παρελθόντος, και κατ' επέκταση, τα νέα οικογενειακά πρότυπα που αναδύονται δεν είναι δυνατόν να μην λαμβάνονται υπόψη στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των προτεραιοτήτων στη διαμόρφωση της όποιας δημογραφικής πολιτικής.

Όσον αφορά το μέλλον, ο καθ. της Δημογραφία και Δ/ντής του Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων (ΕΔΚΑ) του Παν. Θεσσαλίας αναφέρει ότι:

- Το 2035 το ποσοστό των > 65 ετών και των >85 ετών στον συνολικό πληθυσμό αναμένεται να κυμανθεί γύρω από το 27,5% για τους πρώτους και το 4,3% για τους δεύτερους, ενώ τα ποσοστά των νέων (0- 14 και 0-18 ετών) αντίστοιχα θα κυμανθούν από 11,0% έως 12,4% και από 15,8% έως 14,2%.

- Το 2050 το ποσοστό των > 65 ετών και των >85 ετών στον συνολικό πληθυσμό (22% και 3,5% το 2019) αναμένεται να κυμανθεί από 33,1% έως 30,3% για τους πρώτους και 6,5%-4,9% για τους δεύτερους, ενώ τα ποσοστά των νέων (0- 14 ετών και 0-18 ετών) από 14,8% έως 12,0% για τους πρώτους και από 19% έως 15,4% για την δεύτερη ομάδα αντίστοιχα.

Η συρρίκνωση του συνολικού πληθυσμού που καταγράφεται σε όλα τα σενάρια των δημογραφικών προβολών και η συνεχιζόμενη γήρανσή του, επισημαίνει ο κ. Κοτζαμάνης, αναμένεται να επηρεάσουν και τον πληθυσμό εργάσιμης ηλικίας ο οποίος θα φθίνει συνεχώς, για να αναφέρει ότι «το 2035 το ποσοστό των 15-64 στο συνολικό πληθυσμό (65% το 2015) θα μειωθεί στο 60% έως 61% το 2035 και θα κυμανθεί γύρω από το 55% 2050. Η μείωση του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας επιταχύνεται σε όλα τα σενάρια δημογραφικών προβολών μετά το 2030, η επιτάχυνση δε αυτή οφείλεται κυρίως σε δυο λόγους: στην προοδευτική είσοδο στην ομάδα του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας των ολιγοπληθών γενεών >2010 και στην προοδευτική έξοδο από την ομάδα αυτή των πολυπληθέστερων γενεών της εικοσαετίας 1955 -1975. Η προαναφερθείσα μείωση θα επηρεάσει προφανώς και τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό (4,6 εκατ. σήμερα), ο οποίος ενδέχεται το 2035 να υπολείπεται, (ευνοϊκότερο/ δυσμενέστερο σενάριο) κατά 0,5-1 εκατ., το δε 2050 κατά 1,1 -1,7 εκατ.».

Συμπερασματικά, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κοτζαμάνης «οι επιπτώσεις των αλλαγών που έχουν ήδη γίνει -αλλά και αυτών που αναμένονται-, είναι πολλαπλές, και έχουν αρχίσει ήδη να μας προβληματίζουν. Αρχίζουμε, έστω και καθυστερημένα, να καταλαβαίνουμε ότι η Δημογραφία αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για το μέλλον μας, παράγοντα που δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να υποτιμούμε.Το "δημογραφικό" είναι σήμερα μια από τις μεγάλες προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και οι έχοντες την ευθύνη σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων σε πλήθος πεδίων σε εθνικό και περιφερειακό-τοπικό επίπεδο δεν είναι δυνατόν να παραμένουν θεατές των δημογραφικών μας εξελίξεων και να μην έχουν σαφή εικόνα για τις επερχόμενες αλλαγές και για τις επιπτώσεις τους.Εξ ου και η αναγκαιότητα της διαμόρφωσης μιας συνεκτικής δημογραφικής πολιτικής, που απαιτεί -εκτός των άλλων- και την ενίσχυση της δημογραφικής έρευνας καθώς, αν η γνώση αναδεικνύει προβλήματα, η αγνοία δεν μπορεί να τα λύσει».

02 Ιουλίου 2019 - https://www.businessnews.gr/article/148438/ellada-hora-geronton-syrriknosi-toy-plithysmoy-meiosi-gamon-kai-genniseon

[Ορφέας]

Δημογραφικό: Μια ανοιχτή πληγή για την Ελλάδα 

Το δημογραφικό είναι από τα πλέον εκρηκτικά ζητήματα της χώρας με τις προβολές να προμηνύουν τεράστια μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας μέχρι το 2050. Η μείωση του πληθυσμού υπολογίζεται «έως και 1,4 εκατ. το 2035 σε σχέση με το 2015 και έως 2,5 εκατ. το 2050», όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για το Δημογραφικό. Το πόρισμα θα συζητηθεί την Τρίτη το πρωί στην Ολομέλεια της Βουλής με παρεμβάσεις των πολιτικών αρχηγών, ενώ στην Επιτροπή το στήριξαν όλα τα κόμματα εκτός ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής.

Το πόρισμα αναφέρει ότι «η δημογραφική πολιτική δεν μπορεί παρά να είναι τμήμα μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης, η οποία θα βρίσκεται σε παράλληλο βηματισμό και σε αντιστοίχιση με την συνολικότερη αναπτυξιακή, οικονομική και κοινωνική πολιτική» και καταλήγει σε προτάσεις για πολιτικές πρωτοβουλίες σε δέκα διαφορετικούς τομείς. Στο πόρισμα περιλαμβάνεται και μία εκτενής επιστημονική έκθεση που συνέταξαν ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Βύρωνας Κοτζαμάνης, η καθηγήτρια της ΑΣΟΕΕ Αναστασία Κωστάκη, ο ερευνητής του ΕΚΚΕ Διονύσης Μπαλούρδος κι η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Χαροκόπειο Αλεξάνδρα Τραγάκη.

Η μείωση των γεννήσεων κι ο καθοριστικός ρόλος της κρίσης
Τα συμπεράσματα της έκθεσης δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξα, καθώς εκτιμάται ότι μέχρι το 2050 δεν είναι δυνατόν να ανατραπεί, παρά μόνο να περιοριστεί το αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων που φτάνει πλέον τις 90.000 γεννήσεις ανά έτος για 120.000 θανάτους ανά έτος. Η μείωση των γεννήσεων ξεκινά στα μέσα της δεκαετίας του ’80, σε σημαντικό βαθμό λόγω των κοινωνικών και πολιτισμικών αλλαγών, ενώ ο πληθυσμός της χώρας άρχισε να μειώνεται από τις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Η κρίση του 2010 όμως έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αρνητική δημογραφική εικόνα της χώρας με ανατροπή του ισοζυγίου γεννήσεων-θανάτων, αλλά και με ανατροπή ενός ακόμα ισοζυγίου, του μεταναστευτικού. Μέχρι την κρίση υπήρξε σημαντική εισροή μεταναστών στην Ελλάδα, το κύμα φυγής όμως των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό, αλλά κι αρκετών μόνιμα διαμενόντων μεταναστών μετέτρεψε το μεταναστευτικό ισοζύγιο σε αρνητικό, κι αυτό παρά την εισροή προσφύγων λόγω της προσφυγικής κρίσης.

Επιδόματα σε συνδυασμό με πολιτικές για την εργασία, την ισότητα και την ένταξη μεταναστών και προσφύγων
Το πόρισμα διαπιστώνει σημαντική υστέρηση της χώρας στο ζήτημα της κοινωνικής δαπάνης που κατευθύνεται σε οικογένειες και σε τέκνα, καθώς το συγκεκριμένο ποσοστό επί των κοινωνικών δαπανών είναι υποδιπλάσιο του αντίστοιχου ποσοστού χωρών όπως η Γαλλία κι η Σουηδία που «αντιστέκονται στην δημογραφική συρρίκνωση». Το πόρισμα επισημαίνει «η επιδοματική στήριξη είναι αναγκαία, αλλά δεν επαρκεί από μόνη της» και πρέπει να συνοδεύεται από πολιτικές που συνδέονται με την εργασία, την εξάλειψη των έμφυλων ανισοτήτων και την πρόληψη του κοινωνικού αποκλεισμού προσφύγων και μεταναστών.

Προτάσεις για πολιτικές πρωτοβουλίες σε δέκα τομείς
Αναλυτικά οι προτάσεις για πολιτικές ενίσχυσης της οικογένειας που κάνει το πόρισμα είναι οι εξής:

Α) Πολιτικές Απασχόλησης

Προστασία της εγκυμοσύνης και της μητρότητας στον χώρο της εργασίας με προτάσεις για ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, επέκταση της προστασίας από απόλυση από τους 18 στους 24 μήνες, δυνατότητες αλλαγών στο ωράριο, πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα για τον οικογενειακό φροντιστή/τρια (μητέρα, πατέρας ή άλλο πρόσωπο), μέτρα για την καταπολέμηση των μισθολογικού χάσματος ανδρών και γυναικών, θετικά μέτρα για τους εργαζόμενους γονείς παιδιών με αναπηρία, καθώς κι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης στοχευμένες σε άνεργες γυναίκες και νέες και νέους εργαζόμενους.

Β) Υποδομές φροντίδας παιδιών

Κάλυψη μεγαλύτερου ποσοστού των βρεφών και των νηπίων από τις υπηρεσίες φύλαξης και προσχολικής αγωγής με στόχο την πλήρη κάλυψη, ποιοτική αναβάθμιση των υφιστάμενων δομών, επέκταση του ωραρίου των παιδικών σταθμών κι ολοήμερα σχολεία σε όλα τις περιφέρειες της χώρας. Επίσης γίνονται προτάσεις για ανάπτυξη υπηρεσιών φροντίδας παιδιών στο σπίτι ή στη γειτονιά και για την εφαρμογή του προγράμματος «νταντά της γειτονιάς» που λειτουργεί σε χώρες της ΕΕ

Γ) Επιδόματα-Μέριμνα-Στεγαστική πολιτική

Ειδικές πολιτικές για τις οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα και τις μειονεκτούσες οικογένειες με πλήρη απορρόφηση των παιδιών στους βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, κλιμακωτή αύξηση των επιδομάτων ανά παιδί, πρόβλεψη το επίδομα παιδιού να είναι ακατάσχετο κι ασυμψήφιστο και τα οικογενειακά επιδόματα να συνδέονται με την παρακολούθηση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, καθώς και θετικά μέτρα για τις μονογονεϊκές οικογένειες και σταδιακή εξομείωση των τρίτεκνων με τους πολύτεκνους.

Επίσης προτείνεται στεγαστική πολιτική ενίσχυσης των νέων ζευγαριών ή των μόνων γονέων με στεγαστική συνδρομή για κάθε οικογένεια για δύο χρόνια από την απόκτηση κάθε νέου παιδιού.

Δ) Φορολογικά και άλλα κίνητρα

Ποικιλία φορολογικών κινήτρων με μείωση φόρων ή αφορολόγητο ανάλογα με το μέγεθος και το εισόδημα των οικογενειών, επιπλέον κίνητρα για τις οικογένειες όπως δωρεάν κάρτες απεριορίστων διαδρομών για τα μέσα μαζικής μεταφοράς κι εκπτώσεις σε εκπαιδευτικές, πολιτιστικές και τουριστικές δραστηριότητες. Επίσης προτείνεται τα βρεφικά είδη πρώτης ανάγκης να υπαχθούν στον χαμηλότερο συντελεστή ΦΠΑ.

Ε) Εκπαιδευτική πολιτική και σεξουαλική αγωγή

Σεξουαλική αγωγή και μαθήματα για την ισότητα των φύλων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, καθώς κι ενημέρωση των μαθητών για το δημογραφικό ζήτημα. Επίσης ένταξη στο υποχρεωτικό πρόγραμμα της Κυκλοφοριακής Αγωγής κι Οδικής Ασφάλειας

ΣΤ) Πολιτικές υγιούς και ενεργούς γήρανσης

Εξειδικευμένες υπηρεσίες υγείας και πρόληψης για ηλικιωμένους κι υπερήλικες με στόχο η αυτόνομη κι αξιοπρεπής διαβίωση να παραταθεί για όσο το δυνατόν περισσότερο. Μεταξύ άλλων, προτείνεται επέκταση των Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων και της «Βοήθειας στο Σπίτι», ολοκλήρωση του καθεστώτος αναδοχής ηλικιωμένων και ψηφιακή τους κατάρτιση. Ιδιαίτερα κεφάλαιο των πολιτικών για τους ηλικιωμένους είναι τα μέτρα για την παραμονής τους στην εργασία, όπως προώθηση της μερικής ή της κατ’ οίκον απασχόλησης και προγράμματα εργασιακής κατάρτισης.

Ζ) Μέτρα για την κοινωνική ένταξη μεταναστών/μεταναστριών και θετικές δράσεις για την ανάσχεση κι αντιστροφή του brain drain

Επιτάχυνση των διαδικασιών απόκτησης νόμιμης άδειας παραμονής, οικογενειακής επανένωσης και πολιτογράφησης των μεταναστών, καθώς και μέτρα για την κοινωνική κι εργασιακή ένταξη των προσφύγων και την προστασία των μεταναστών και των προσφύγων από τις διακρίσεις στην εργασία, την εκπαίδευση, τις δημόσιες υπηρεσίες και τον δημόσιο χώρο.

Όσον αφορά στην ανάσχεση κι αντιστροφή του brain drain, προτείνεται η αύξηση των θέσεων απασχόλησης των επιστημόνων και στήριξη των νεοφυών και καινοτόμων επιχειρήσεων με φορολογικά κίνητρα. Επίσης προτείνονται φορολογικά κι ασφαλιστικά κίνητρα για τις προσλήψεις νέων εργαζόμενων κι αντίστοιχα κίνητρα για τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.

Η) Υγεία: Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και νεοπλασματικές ασθένειες

Ο συγκεκριμένος τομέας χωρίζεται σε δύο βασικά κεφάλαια άσκησης πολιτικών υγείας:

Την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, όπου προτείνεται μεγαλύτερη κρατική δαπάνη-συμμετοχή για τις εξωσωματικές, ενίσχυση των σχετικών δημόσιων δομών κι εκσυγχρονισμός του νομικού πλαισίου.

Το εθνικό σχέδιο δράσης για τις νεοπλασματικές ασθένειες με πολιτικές πρόληψης κι έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου, όπως και σωστή ενημέρωση για την γονιμότητα των ογκολογικών ασθενών.

Θ) Πολιτικές Οδικής Ασφάλειας

Σημαντικός τομέας, καθώς τα τροχαία δυστυχήματα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου για τους νέους κάτω των 30 ετών, το μεγαλύτερο ποσοστό των θυμάτων βρίσκεται στις κρίσιμες παραγωγικές ηλικίες 18-55 ετών, ενώ η Ελλάδα έχει έναν από τους μεγαλύτερους δείκτες θνησιμότητας από τροχαία σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Μεταξύ των πολιτικών που προτείνονται είναι η αντιμετώπιση της ελλιπούς κυκλοφοριακής αγωγής και παιδείας οδικής ασφάλειας, αλλά κι η βελτίωση των υποδομών του οδικού δικτύου.

Ι) Πολιτικές Ενημέρωσης κι Ευαισθητοποίησης

Τέλος, προτείνεται σημαντική καμπάνια ενημέρωσης κι ευαισθητοποίησης της κοινωνίας των πολιτών και της κοινής γνώμης για το δημογραφικό, τις επιπτώσεις του και τις πολιτικές αντιμετώπισης του.

Τα θεσμικά μέτρα για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των πολιτικών για το δημογραφικό
Παράλληλα, όσον αφορά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση αυτών των πολιτικών για το δημογραφικό το πόρισμα προτείνει την δημιουργία σχετικού υφυπουργείου ή γενικής γραμματείας ή διυπουργικής επιτροπής στην γενική γραμματεία της κυβέρνησης. Επίσης προτείνεται να συσταθεί γραφείο παρακολούθησης του δημογραφικού στην Βουλή, αλλά και μόνιμης διακομματικής επιτροπής της Βουλής που θα αναλάβει τον συντονισμό με τις χώρες της Νότιας κι Ανατολικής Ευρώπης προκειμένου να αναπτυχθούν κοινές θέσεις για την αντιμετώπιση του δημογραφικού και να ενταχθούν στην ατζέντα των Ευρωπαϊκών θεσμών.

3 Μαρτίου 2019  -  Πηγή: news247.gr  Κώστας Παπαγιάννης